13 That same day Jesus went out of the house and sat by the lake. 2 Such large crowds gathered around him that he got into a boat and sat in it, while all the people stood on the shore. 3 Then he told them many things in parables, saying: “A farmer went out to sow his seed. 4 As he was scattering the seed, some fell along the path, and the
Nasze problemy z osiągnięciem świętości, czyli wrodzonego podobieństwa do Boga, mają trzy źródła... Jezus powiedział do swoich uczniów: "Posłuchajcie, co znaczy przypowieść o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze. Posiane na miejsca skaliste oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia, lecz jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. Posiane w końcu na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny". Komentarz do Ewangelii: Nasze problemy z osiągnięciem świętości, czyli wrodzonego podobieństwa do Boga, mają trzy źródła. Pierwsze to nierozumienie Słowa Bożego - dlatego tak ważne jest otwarcie się na Ducha Świętego poprzez wyciszenie, medytację i aktywne życie we wspólnocie Kościoła. Drugie to niestałość - pamiętajmy, że miłość i wszelka doskonałość jest owocem wierności. Trzecie to zapuszczanie korzeni w tym świecie poprzez nadmierne zatroskanie o sprawy materialne i próbę budowania szczęścia w oparciu o to, co posiadamy. Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć.
3.3K Holy Gospel of Jesus Christ according to Saint Matthew 13,18-23. Jesus said to His disciples: “Hear then the parable of the sower. The seed sown on the path is the one who hears the word of the kingdom without understanding it, and the evil one comes and steals away what was sown in his heart. Wydaje się, że jedną z najpiękniejszych postaw, jakich Bóg oczekuje od człowieka jest postawa otwartości i słuchania. Księgi natchnione często przypominają nam o tym szczególnym nakazie Boga skierowanym do człowieka: ,,Słuchaj, Izraelu.” Dzisiejsza Ewangelia zwraca na to naszą uwagę, ale jednocześnie uświadamia nam prawdę o tym, że samo słuchanie nie wystarcza. To trochę za mało. Bóg oczekuje od nas postawy słuchania, ale to dopiero początek. Za słuchaniem musi pójść coś jeszcze. Jezus wspomina swoim uczniom o człowieku, który słucha, ale nie rozumie. Brak zrozumienia sprawia, że pojawia się Zły i wyrywa zasiane w nas słowo. To bardzo ważna podpowiedź dla nas, którzy na co dzień obcujemy z Bożym Słowem. Jeśli tylko czytamy je bądź słuchamy w naszych kościołach, a nie idzie za tym żadna głębsza refleksja, czy choćby próba zrozumienia tego, co Bóg do mnie mówi, także jesteśmy narażeni na działanie Złego. Słowo nie działa w jakiś magiczny sposób i nie rozciąga nade mną automatycznie jakiegoś ochronnego parasola. Jeśli jednak podejmuję refleksję i próbuję przekładać ewangeliczne wskazówki na moje życie, mam wielką szansę na uchronienie się od szatańskich pokus i propozycji. Szatan dobrze wie, że wtedy, gdy będziemy sięgali po Boże Słowo dla niego staniemy się nieuchwytni. To jednak zwykle nie przychodzi łatwo. Ale to dobrze, bo rzeczy, które przychodzą nam z łatwością, raczej nie stanowią dla nas wielkiej wartości. I radość z nich też jest krótkotrwała. Trzeba więc chcieć karmić się Słowem Bożym długofalowo, trzeba być w tym konsekwentnym i wytrwałym. Od tej systematyczności trzeba zacząć. Dopiero systematyczne wsłuchiwanie się w głos Boga doprowadzi nas do duchowego rozwoju i wzrostu. Tylko w zetknięciu ze Słowem mogą rodzić się w naszym życiu dobre owoce naszej wiary. Może warto właśnie dziś podjąć tę myśl? Może warto podjąć jeszcze większy wysiłek, by nasze spotkania ze Słowem były częstsze, a przez to jeszcze bardziej owocne?
Jesús explica la parábola del sembrador -(Mr. 4.13-20; Lc. 8.11-15) -Oíd, pues, vosotros la parábola del sembrador: Cuando alguno oye la palabra del reino y no la entiende, viene el malo, y arrebata lo que fue sembrado en su corazón. Este es el que fue sembrado junto al camino. Y el que fue sembrado en pedregales, este es el que oye la palabra, y al momento la recibe con gozo; pero no
„Przystąpili do Niego uczniowie i zapytali: Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach” (Mt 13,10). Przypowieści mają swoją dobrze określoną funkcję w przepowiadaniu Jezusa: służą temu, aby wywołać zainteresowanie, przyciągnąć uwagę, a przede wszystkim skłaniają tego, który je słucha, do zajęcia określonego stanowiska. Co osobiście uczyniłbym w podobnej sytuacji? Jak zachowałbym się na miejscu protagonisty tej opowieści? Przypowieści uważnie słuchane sprawiają, że zaczynamy myśleć, zastanawiać się, podejmować refleksję. Zapraszają nas także do duchowej refleksji, którą mamy zacząć od naszego osobistego doświadczenia. Jezus nie obwieszcza nauki, która jest objawiona jedynie wybranym, choć mówi, że jego uczniowie mają szczególny dostęp do Jego słów, ponieważ są w stanie rzeczywiście słuchać. Zrozumienie przypowieści zależy bowiem od tego czy potrafimy rzeczywiście słuchać i widzieć. Albowiem może się zdarzyć, że „słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie” (Mt 13, 14). To doświadczenie znane jest także nam, kiedy niektóre słowa Pana jakby do nas nie docierały, jakby ich znaczenie było zakryte, jakbyśmy nie mogli zrozumieć o co chodzi. Pytamy samych siebie, co się stało, po czyjej stronie jest wina, jak możemy tę sytuację zmienić. Jezus wyjaśnia przytaczając słowa proroka Izajasza: „Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli” (Mt 13,15). Różnie może interpretowane owo stwardnienie serca. Jeśli weźmiemy pod uwagę duchową kondycję tych słuchaczy Jezusa, którzy nie „rozumieli” i nie „widzieli”, można było dostrzec w ich sercach przekonanie o wyjątkowości, wszak należeli do narodu wybranego, umiłowanego ludu Bożego. Uważali zatem, że nie potrzebują innego nauczania ani innego spojrzenia. Nie byli zatem w stanie przyjąć słów, które wymagałyby od nich zmiany sposobu myślenia i postępowania. Inna była sytuacja tych uczniów Chrystusa, którzy poszli za Nim i wykazywali pragnienie Jego bliższego poznaniem. Od razu więcej otrzymali, bo byli otwarci i nie uważali siebie za uprzywilejowanych. To właśnie do nich Jezus mógł powiedzieć: „Szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli” (Mt 13,16-17). Słowa Jezusa odnoszą się także do nas wszystkich, którym dane jest „widzieć i słyszeć”. Jeśli będziemy w stanie ciągle otwierać się na Boży plan zbawienia, będziemy postępować w wierze, nadziei i miłości, jeśli zaś będziemy zamknięci, będzie nam zabrane nawet to, co mamy…

Matthew 13: 18-23. Jesus said to his disciples: ‘You are to hear the parable of the sower. When anyone hears the word of the kingdom without understanding, the evil one comes and carries off what was sown in his heart: this is the man who received the seed on the edge of the path. The one who received it on patches of rock is the man who

However, his citation of Is 6:9–10 in Mt 13:14 supports the harsher Marcan view. 13:16–17 Unlike the unbelieving crowds, the disciples have seen that which the prophets and the righteous of the Old Testament longed to see without having their longing fulfilled. 13:18–23 See Mk 4:14–20; Lk 8:11–15. In this explanation of the parable

Matthew 28. Matthew 13 is the thirteenth chapter in the Gospel of Matthew in the New Testament section of the Christian Bible. Verses 3 to 52 of this chapter form the third of the five Discourses of Matthew, called the Parabolic Discourse, based on the parables of the Kingdom. [1] At the end of the chapter, Jesus is rejected by the people of

Tagalog: Ang Dating Biblia. 1 Nang araw na yaon ay lumabas si Jesus sa bahay, at naupo sa tabi ng dagat. 2 At nakisama sa kaniya ang lubhang maraming tao, ano pa't lumulan siya sa isang daong, at naupo; at ang buong karamihan ay nangakatayo sa baybayin. 3 At pinagsalitaan niya sila ng maraming mga bagay sa mga talinghaga, na sinasabi, Narito
Matthew 13:18-23 MSG “Study this story of the farmer planting seed. When anyone hears news of the kingdom and doesn’t take it in, it just remains on the surface, and so the Evil One comes along and plucks it right out of that person’s heart. This is the seed the farmer scatters on the road.
Sermon: Understanding God’s Word Matthew 13:18-23 I. The Path (4, 19) II. The Rocky Ground (5-6, 20-21) III. The Thorny Ground (7, 22) IV. The Good Soil (8, 23) 8fNhwP.
  • d62d1iovmo.pages.dev/36
  • d62d1iovmo.pages.dev/62
  • d62d1iovmo.pages.dev/51
  • d62d1iovmo.pages.dev/27
  • d62d1iovmo.pages.dev/46
  • d62d1iovmo.pages.dev/9
  • d62d1iovmo.pages.dev/39
  • d62d1iovmo.pages.dev/19

    • mt 13 18 23 komentarz